Nosówka – kolejna najbardziej śmiertelna choroba psów.

Nosówka, podobnie jak parwowiroza, to choroba wirusowa, która powoduje bardzo duży odsetek śmierci u szczeniąt.

Wirus nosówki, czyli CD z rodziny PARAMYXOVIRIDAE, jest wirusem wysoce zaraźliwym.

Drogi zarażenia:

Nosówka przedostaje się od nosicieli i zwierząt chorych (wydzielina z nosa, spojówek, ślina, mocz) – jest to spowodowane kontaktem bezpośrednim drogą kropelkową lub pokarmową albo przez łożysko.
Można zarazić się także przez roznoszenie mechaniczne – czyli na naszych butach, rękach, narzędziach, itp.

Inkubacja (rozwój bezobjawowy) wirusa nosówki trwa od 3-7 dni.
Temperatura ciała wzrasta niebezpiecznie wysoko do 41 stopni Celsjusza.

Wyróżniamy aż 7 postaci nosówki:

1. postać nieżytowa – przejściowa gorączka, ogólne złe samopoczucie psa, posmutnienie, wypływy z nosa oraz spojówek, biegunka.
2. postać płucna – charakteryzuje ją silny wypływ z nosa (surowiczy, ropny, krwisty), zapalenie płuc.
3. postać żołądkowo-jelitowa – ogólne zapalenie żołądka i jelit, wymioty, mocna biegunka. W skrajnych, nieleczonych przypadkach nawet odwodnienie i wychudzenie.
4. postać oczna – zapalenie spojówek z silnym wyciekiem (surowiczo-ropny), owrzodzenie, a nawet perforacja rogówki.
5. postać skórna (osutkowa) – występują pęcherzyki ropne na brzuchu, od wewnętrznej strony ud, po zaschnięciu tworzą strupki. Mogą pojawić się także w okolicy warg, oczu i otworów nosowych.
6. postać nerwowa – wszelkiego typu niedowłady, porażenia, tiki i drżenia mięśni, dotyczące zazwyczaj przedniej części ciała.
7. „choroba twardej łapy” – objawia się pogrubieniem opuszek łap, lusterka nosa. Właśnie w tych miejscach skóra jest twarda, szorstka, popękana. Jest to tak zwana hiperkeratoza skóry opuszek łap i nosa.

Wirus nosówki jest bardzo szeroko rozpowszechniony na świecie, jest spokrewniony z wirusem Odry, jednak poza organizmem ginie bardzo szybko – w przeciwieństwie do wirusa parwowirozy, który może utrzymywać się nawet do roku.

Wrażliwe są na niego głównie psowate, łasicowate, szopowate oraz duże koty, nie zależnie od wieku. Przechorowanie nosówki daje odporność na całe życie.

Leczenie nosówki:

Antybiotyki osłonowo przeciw bakteriom, nawadnianie płynami wieloelektrolitowymi, niektórzy lekarze podają również przez 1-3 dni glikokortykosteroidy.

Najpopularniejszymi badaniami na wykrycie nosówki jest badanie krwi.

Bardzo ważne są szczepienia – lepiej zapobiegać niż leczyć!

Zobacz również artykuł o PARWOWIROZIE