poniedziałek, 9 stycznia 2017

"Utrzymanie oraz higiena Afrykańskich Jeży Pigmejskich" Ewa Radomska

Utrzymanie oraz higiena
pigmejskich jeży afrykańskich w hodowli




Pigmejski Jeż Afrykański – mały ssak z rodziny jeżowatych, wbrew potocznej opinii nie jest gryzoniem, zwany potocznie „jeż pigmejski” , gatunek, którego możemy spotkać w naszych domach jest krzyżówką dwóch gatunków: jeża białobrzuchego (zwanego również czteropalczastym) oraz jeża algierskiego, co wiąże się również z bogatą gamą ubarwień w jakich jeż występuje. Osiąga długość 15-25 cm, żyje od czterech do sześciu lat, jednak znane są również osobniki żyjące w niewoli 9, a nawet 10 lat. Rozmnażane żyją krócej.


Królestwo: zwierzęta
typ: strunowce
gromada: ssaki
rząd: owadożerne
rodzina: jeżowate
klasa: Atelerix
gatunek: A. albiventris
Nazwa systematyczna Atelerix albiventris - J.A. Wagner 1841
Status zagrożenia gatunku wg Międzynarodowego Związku Ochrony Przyrody -niezagrożony




Skąd pochodzi:
Jeż pigmejski pochodzi z Afryki i do takich warunków jest przyzwyczajony, dlatego tak ważna jest temperatura w terrarium. Można je znaleźć również w Europie (Hiszpania i Francja), Azji, a także w Nowej Zelandii, gdzie zostały sprowadzone.




Objawy stresu u jeży:
Podstawowym, dobrze kojarzonym przez wszystkich, objawem stresu u jeża są jego nastroszone igły. Jeż może zwinąć się w kłującą kulkę lub nawet atakować kogoś lub coś igłami na czole. Gdy jeże się boją wydają charakterystyczne „fuczenie” i „pufanie” podskakując do góry.
Czasami pod wpływem stresu zaczynają wydalać zielony kał, co jest natomiast normalne u młodych osobników.
Jeże są bardzo wrażliwe na zmianę warunków otoczenia, hałasy, zmiany temperatury oraz nowe osoby, dlatego powinno się tego w miarę możliwości unikać.




Zabiegi pielęgnacyjne:
Zabiegi pielęgnacyjne, które musimy lub możemy wykonywać przy jeżach pigmejskich to:
  • kąpiele – myjemy jeża delikatnie w miseczce, w ciepłej wodzie, igły na grzbiecie możemy umyć miękką szczoteczką do zębów. Używamy płynu dla niemowląt, najlepiej bezzapachowego (nie stresuje jeży) i hipoalergicznego. Zabieg można powtarzać maksymalnie co 4-5 tygodni, jeśli nasz jeż nie lubi kąpieli i się stresuje – myjmy go tylko wtedy, kiedy jest brudny.
  • obcinanie pazurów – jeżom należy przycinać pazurki, regularnie co trzy tygodnie – dwa miesiące (w zależności od tempa wzrostu), szczególną uwagę musimy zwrócić na pazurki zewnętrzne, gdyż jeże mniej je ścierają niż pozostałe. Do obcinania możemy użyć zwykłych cążek dla ludzi lub nożyczek do paznokci, pazur obcinamy tylko delikatnie, uważając, by nie obciąć krócej niż do początku rdzenia w pazurze (inaczej to sprawi ból zwierzęciu).
  • przecieranie brzuszka wilgotnymi chusteczkami dla niemowląt – ja zawsze, aby wyczyścić pozostałości moczu oraz karmy z pyszczka, brzuszka i łapek, przecierałam jeże właśnie chusteczkami. Nie jest to zabieg tak stresujący, jak kąpiel, a daje efekty i utrzymuje zwierzaki w czystości.


Profilaktyka i leczenie:
Niestety, ale w Polsce informacje o jeżach pigmejskich są bardzo ograniczone, a tylko paru weterynarzy podejmie się w ogóle leczenia.
Jeże można szczepić (szczególnie, gdy wypuszczamy je np. do ogrodu), natomiast jest to zależne od naszego weterynarza – nie ma takiego obowiązku.
Moim zdaniem, obowiązkiem każdego właściciela jeża pigmejskiego powinno być odrobaczenie co pół roku – ja odrobaczam środkiem dla ludzi i bardzo młodych szczeniąt i kociąt – Pyrantelum Medana.


Żywienie:
Podstawą diety jeża pigmejskiego jest sucha karma, powinna być mała, aby jeż spokojnie poradził sobie z jej pogryzieniem. Możemy wybierać między karmami dla psów, kotów lub jeży pigmejskich (które naprawdę rzadko są odpowiednio zbilansowane). Minimalna zawartość białka w suchej karmie powinno wynieść 30%, tłuszczu 12% oraz włókna 2,5%. Dodatkowo należy jeżom urozmaicać dietę owocami, warzywami oraz robakami – ich gama jest naprawdę szeroka.
Osobiście polecam karmę dla kociąt – Purina One.


Odpowiednie terrarium:
Terrarium, czyli miejsce, gdzie jeż spędza około 80 % swojego czasu, musi zapewnić mu wszystko, czego potrzebuje (u mnie pozostałe 20% biega po mieszkaniu z psami). Terrarium może być ze szkła lub plastiku, nigdy z kratek, siatki itp. (klatki przeznaczone dla gryzoni są niebezpieczne) – jeże często skręcają łapki, a po klatce próbują się wspinać i spadając mogą zrobić sobie krzywdę. U mnie najlepiej sprawdziły się duże pojemniki z przezroczystego plastiku. Terrarium musi mieć zapewniony odpowiedni przepływ powietrza, nie może być narażone na przeciągi lub chłód (optymalna temperatura dla jeży to 22-24 stopnie Celsjusza), jednak musi mieć bardzo dobrą wentylację. Nierzadko zachodzi potrzeba montowania grzałek lub umieszczania na podłodze terrarium mat grzejących – temperaturę trzeba regularnie kontrolować – przy temperaturze poniżej 18 stopni niektóre jeże zapadają w coś w rodzaju hibernacji, jednak ich organizm nie jest do tego przystosowany i szybko się osłabia, inne po prostu zasypiają i już nigdy się nie budzą.
Minimalne wymiary terrarium to 100 wys. x 50 szer. x 40 gł., jednak ja zawsze wychodzę z założenia, że optymalna powierzchnia odpowiednia dla jeża to 1m2 i minimum 50 cm wysokości, aby jeż mógł próbować wspinać się na domek i zabawki, ale jednak aby nie wyskoczył.


Podłoże:


Jeże pigmejskie najlepiej znoszą miękkie podłoże, gdyż często zdarza się, że ich łapy ulegają zwichnięciu. Ja zawsze stosuję „Jaśkowe wiórki” – trociny muszą być koniecznie odpylone, jeże mają wrażliwe nosy na różnego rodzaju pyły. Można oczywiście wypróbować inne podłoża, np. drewniane, niektórym jeżom bardziej odpowiada.
W domku najlepiej używać siana dla gryzoni lub po prostu posłanka.
Podłoże oczyszczamy (wymieniamy trociny w kuwecie oraz miejscach, gdzie jeż się załatwia) średnio, co dwa dni, a raz na dwa tygodnie wymieniamy całe podłoże oraz myjemy terrarium gorącą wodą z nietoksycznym płynem (najbezpieczniejszy będzie płyn do mycia naczyń), jeśli jest potrzeba, można to robić częściej.


Akcesoria:


Domek – jeże uwielbiają się chować i zagrzebywać, dlatego niezbędny jest domek. Musi mieć taki wymiar, aby jeżyk spokojnie mógł się w nim położyć (zdjęcie mojej Ingi, która śpi podczas upalnego dnia). Może być (tak jak u mnie) przezroczysty, abyśmy mogli podglądać naszego jeża lub z drewna.
Miseczka na jedzenie – musi być taka, aby jeż mógł spokojnie do niej sięgnąć, bez potrzeby wspinania się na rant, najlepiej szklana lub plastikowa (łatwe czyszczenie), dobrze mieć też kilka miseczek w zapasie. U mnie świetnie sprawdziły się malutkie miseczki oraz większe pojemniczki na świeczki (trzeba sprawdzić, czy nadają się do podawania w nich pokarmu.
Miseczka na wodę – musi być większa niż miseczka na jedzenie, koniecznie niewywrotna (jeże mają zdolność do ciągłego wylewania wody), najlepiej sprawdziła się mała miska dla psów lub kotów. Jeże raczej nie lubią pić z pospolitych poidełek dla gryzoni.
Kuweta – jeże można z powodzeniem nauczyć załatwiania do kuwety, którą najlepiej ustawić w rogu terrarium, daleko od domku i jedzenia, ponieważ jeże nie załatwiają się tam, gdzie śpią i jedzą. Może to być kartonowa podkładka z trocinami lub niskie plastikowe pudełeczko (przykrywka lub talerzyk).


Zabawki:


Wbrew pozorom, jeże pigmejskie uwielbiają zabawki. Lubią się wciskać w dziury lub rurki (należy pamiętać, że na podłodze ich głównym celem są szpary pod szafkami i inne ciasne miejsca), przetaczać piłki w różne miejsca, przenosić maskotki, dlatego ważne jest, aby zapewnić im różnego rodzaju zabawki. Trzeba jednak pamiętać, aby były bezpieczne dla naszych podopiecznych, nie mogą mieć łatwo odrywających się małych lub ostrych elementów oraz nie mogą być toksyczne.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz